Myscowa
Wieś położona w dolinie Wisłoki między wzniesieniami Suchania (580 m) i Dania (696 m), w rejonie przełomu rzeki przez masyw Beskidu Niskiego. Jest najstarszą miejscowością w gminie .
Nazwa pochodzi najprawdopodobniej od imienia Myślec (pierwotnie Myślcowa). Była lokowana na prawie wołoskim około 1420 roku. Zasadźcą był Michał Wałach . Następnie wchodziła w skład dóbr Wojszyków, a potem Stadnickich. W XVI wieku (przed 1581 rokiem) zbudowano tu cerkiew , rozebraną po wzniesieniu nowej, murowanej świątyni. W 1629 roku wieś znalazła się w rękach królewskich, gdyż jako dzierżawca występuje Jerzy Kochanowski. Od chwili powstania do 1772 roku należała do powiatu bieckiego. Mieszkańcy trudnili się kamieniarstwem i wykonywali m.in. żarna młyńskie, figury przydrożne, nagrobki, krzyże cmentarne. Kamień przywożono z okolic Folusza. We wsi było aż sześciu kowali (Cyganów i Łemków), zajmowano się również stolarstwem. W 1880 roku było tu 1200 mieszkańców. W czasie I wojny światowej nie doszło tu do większych walk, ale ogołocona z żywności ludność cierpiała głód . Mieszkańcy przez cały okres międzywojenny nie porzucili wiary i nie przeszli na prawosławie . Wieś się rozwinęła, były tu dwa młyny wodne, tartaki, folusz. Odbywały się jarmarki, na których handlowano bydłem.
W czasie II wojny światowej działał tu oddział partyzancki złożony ze zbiegłych z niewoli jeńców radzieckich i mieszkańców wsi. W 1945 roku mieszkańców repatriowano do ZSRR, pozostałych wysiedlono na ziemie zachodnie. W opuszczonej wsi osiedlili się mieszkańcy zniszczonej Huty Polańskiej i Kątów. Po 1956 roku powróciły tu tylko dwie rodziny łemkowskie.
Obecnie jest tu szkoła podstawowa, dom strażaka ze świetlicą. Stoi też murowany kościół rzymskokatolicki, dawniej cerkiew grekokatolicka p.w. św. Paraskewii. Według tradycji została zbudowana w 1796 roku, ale zapewne jest to budowa znacznie młodsza. Przy drodze do Polan rozciąga się cmentarz, w obrębie którego stoi zniszczona kapliczka św. Mikołaja. W starszej części znajdują się kamienne pomniki nagrobne , z których najstarsze pochodzą z lat 80-tych XIX wieku. Pozostało też kilka starych budynków (najstarszy pochodzi z 1874 roku), które zachowały sposób malowania glinką o barwie ciemnobrązowej lub żółtej z jasno niebieskimi pasami pokrywającymi szpary między belkami zrębu.
www.wirtualnejaslo.pl