Tarnowiec
Nazwa miejscowości występuje w dokumentach już w XIII wieku . W 1255 roku Tarnowez, później Tarnovez. Nazwa jest topograficzna pochodzi od wyrazu „tarn" oznaczającego zarośla tarniny.
Wieś dzieli się na przysiółki: Cechówki, Debka, Debrza, Glinki, Górka, Grobla, Janice, Kopawia Kowaliny, Ku Stacji, Kwiatkowiska, Lasek, Podlesie, Tarniny, Trzciniec, Zapłocie.
W XI wieku istniał tu drewniany, obronny zamek . W roku 1339 wieś była własnością rycerską Pełki. W tym czasie, czyli pomiędzy 1342-1346 rokiem powstała tu parafia. Wcześniej Tarnowiec należał do parafii Zręcin.
Pełka zapisał wieś swojej córce Cudce, z którą Kazimierz Wielki miał trzech nieślubnych synów. Jako dzieci z nieprawego łoża nie mogli objąć tronu. W 1443 roku majątek przejął Jan Kruszyna Golowski. Jego potomkowie okazali się mało gospodarni, dlatego w 1517 roku zadłużone dobra nabył szlachcic Baltazar Dębowski z Siepietnicy. Ostatni Golowski opuścił wieś w 1591 roku z powodu dużego zadłużenia. Dębowski nie doczekał się synów, majątek po nim odziedziczyły córki. Sprawy podziału majątku i narastające zadłużenie spowodowały upadek rodu. Córka Zofia próbowała ratować majątek, ale zarówno pierwszy mąż Herbut, jak i po jego śmierci drugi mąż Stadnicki nie potrafili sprawnie zarządzać majątkiem. Obaj byli również zagorzałymi zwolennikami reformacji, założyli oni tu zbór kalwiński i sprofanowali kościół . W 1578 roku zadłużony Tarnowiec przejął Paweł Stadnicki. W 1665 roku miejscowość stanowiła własność w połowie Kuropatnickich i w połowie Stadnickich. Kuropatniccy posiadali go do końca XVIII wieku. Dwór, który był ich własnością, stał się ważnym ośrodkiem oświeceniowym i życia kulturowego w Galicji. Przechowywano tu zbiory biblioteki, którą wykupili od Jezuitów w Krośnie. Kolejnymi właścicielami byli Plińscy. Wieś zaczęła się rozwijać . W 1852 oddano do użytku szkołę, w 1871 bibliotekę, w 1884 uruchomiono linię kolejową, a w 1893 pocztę. W dworze gościła elita kultury Młodej Polski . Jego ściany zdobią malowidła ścienne autorstwa Witkacego. Ostatni właściciel z rodu Plińskich przekazał majątek adoptowanemu siostrzeńcowi Janowi Leszczyńskiemu. Był to dzięki niemu czas bardzo dobrej sytuacji gospodarczej dla wsi.
W czasie I wojny światowej walki na tym terenie trwały krótko, ale w czasie II wojny światowej przez 5 miesięcy utrzymywał się tu front. Mieszkańcy zostali wysiedleni. Po wojnie wybudowano we wsi remizę strażacką, boisko sportowe, powstał Gminny Ośrodek Zdrowia.
Do Sanktuarium w Tarnowcu licznie przybywają pielgrzymi. Historia powstania parafii sięga przełomu XIV i XV wieku. Pierwotnie nosiła ona wezwanie Trójcy Przenajświętszej. Dopiero od 1600 roku jest p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Od najdawniejszych czasów modlono się tu w sprawach związanych z narodzeniem i zdrowiem dzieci i matek oczekujących potomstwa. W 1998 roku powstała tu Kalwaria Nienarodzonych, najważniejsze w Polsce miejsce modlitwy o obronę życia. Obok kościoła znajduje się również Mała Kalwaria ze stacjami drogi krzyżowej. W kościele znajduje się figura Matki Bożej Zawierzenia słynąca cudami. W 1925 roku została koronowana.
Oprócz zabytkowego zespołu kościelnego z XVIII wieku na terenie Tarnowca można zobaczyć karczmę z XVII lub XVIII wieku, trzy kapliczki z XIX wieku, dwory z XVIII i XIX wieku oraz mogiły z czasów I i II wojny światowej.
www.wirtualnejaslo.pl