Czeluśnica

    Wieś położona przy drodze krajowej z Jasła do Krosna , przepływa przez nią strumień. W najstarszych dokumentach jest wymieniana jako Czelustnina (1400), Czelustnine (1424) . Jest to nazwa topograficzna związana z wyrazem czeluść , czeluście, oznaczającymi dawniej przepaść lub pochodzi od imienia Czelustko.   Prawdopodobnie wieś była lokowana w XIV wieku na prawie niemieckim i była własnością benedyktynów z Tyńca. Potwierdza to dokument z 1456 roku, w którym król Kazimierz Jagiellończyk potwierdza przywileje nadane klasztorowi i stwierdza, że do ich dóbr należy Czeluśnica. We wcześniejszym dokumencie pojawia się w połączeniu z Gąsówką , prawdopodobnie dlatego, że obie wsie miały jednego właściciela. Jan Długosz pisze, że wieś należała do parafii jasielskiej i że była tu karczma.

   Do najwybitniejszych rodzin chłopskich należeli Kołkowie , rodzina ta została nobilitowana. W 1453 roku Piotr Kołek, szlachcic, podzielił sołectwa między siebie i syna Stanisława. W 1531 roku szlachcic Jan Kołek został sołtysem wsi. Potomkowie tej rodziny żyją w okolicach Jasła do dzisiaj .

   Czeluśnica była własnością benedyktynów do 1772 roku, wówczas rząd Austrii sprzedał ją Aleksandrowi Gorajewskiemu, a po nim odziedziczył ją syn Władysław Gorajski. W 1895 roku powstała tu spółka mleczarska. szkoła etatowa We wsi mieszkało dwóch kowali, kołodziej i cieśla. Od 1894 roku była tu , a w 1929 roku wybudowano młyn . W okresie międzywojennym Czeluśnica była jedną z najbogatszych wsi w powiecie.
Po II wojnie światowej wybudowano tu remizę OSP (1949r.), rozbudowano szkołę (1964-1968).
Obecnie mieszka tu około 700 osób.

www.wirtualnejaslo.pl